اثر برداشت کلاژن روی ریزنشت چهار سیستم باندینگ یک جزیی در ترمیم های کلاس V کامپوزیت

سابقه و هدف: نقش الیاف کلاژن در چسبندگی به عاج دندان و لایه هیبرید هنوز به وضوح مشخص نشده است. تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر برداشت کلاژن سطح عاج دمینرالیزه با اسید بر ریزنشت عاجی ترمیم کامپوزیت با چهار سیستم باند عاجی نسل پنجم صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی بر روی 144 حفره کلاس V در ناحیه CEJ روی سطح باکال و لینگوال دندان های پرمولر سالم انسان در هشت گروه انجام شد. لبه اکلوزالی حفرات در مینا و لبه سرویکالی آنها در عاج یا سمنتوم قرار داشت. حفرات با اسید فسفریک 15 ثانیه اچ و شسته شدند. کلاژن عاج دمینرالیزه شده در نیمی از نمونه ها با هیپوکلریت سدیم %5.25 به مدت 1 دقیقه برداشته شد. حفرات با چهار سیستم باند عاجی یک جزیی Single Bond، Excite، One-Step و Prime & Bond NT باند و با کامپوزیت ترمیم شدند. نمونه ها پس از ترموسیکل به مدت 3 ماه در آب مقطر با دمای اطاق نگهداری شده و سپس 72 ساعت در محلول متیلن بلو %10 قرار گرفتند. ترمیم ها به طور باکولینگوالی بریده شده بوسیله استریومیکروسکوپ بررسی شدند. توسط دو مشاهده کننده مجزا مقدار ریزنشت لبه ای رتبه بندی شد. داده ها با آزمون های آماری Kruskal Wallis و Dunn- multiple comparison مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میزان ریزنشت در لبه های سرویکالی حفرات در گروه های اچ شده و گروه هایی که بعد از اچ شدن عاج با اسید، توسط هیپوکلریت سدیم دپروتئینه شده بودند، بسته به نوع سیستم باندینگ تفاوت معنی دار داشت (P<0.001). همچنین مشخص شد که در لبه عاجی ترمیم، برداشت کلاژن سطح عاج دمینرالیزه موجب کاهش معنی دار ریزنشت سیستم One-Step و افزایش ریزنشت سیستم Excite می گردد (P<0.001). در گروه های Single Bond و Prime & Bond NT کاربرد هیپوکلریت سدیم بعد از اچ نمودن عاج با اسید در مقدار ریزنشت تغییر معنی داری ایجاد نکرد. نتیجه گیری: ریزنشت لبه عاجی ترمیم های کامپوزیت بعد از برداشت کلاژن از سطح عاج دمینرالیزه با اسید، بسته به نوع سیستم باندینگ عاجی می تواند به طور قابل ملاحظه کاهش، یا افزایش یافته یا اینکه بدون تغییر بماند.